Z okazji Bożego Narodzenia, 22 grudnia 2022, szkolne Koło Teatralne pod kierunkiem ks. Tomasza Kusza i katechety Pana Pawła Zygmunta, autora scenariusza, wystawiło jasełka, zatytułowane „Wigilijni kolędnicy”.
Akcja wigilijnej przypowieści rozgrywa się w przeciętnej rodzinie, którą tworzą: Ojciec, Matka i nastoletnia Mania. Jako jedyni krewni zmuszeni są zaprosić na Wigilię Ciocię, pensjonariuszkę domu spokojnej starości, ponieważ na okres świąteczny został on zamknięty. Ojciec uważa obchodzenie Bożego Narodzenia za zabobon wymyślony przez kler, a najważniejsze w życiu są dla niego pieniądze. Liczy na spadek po Cioci, dlatego zgadza się na – według jego słów – „fikcyjną szopkę”. Córka jest zbuntowana przeciwko rodzicom, sceptycznie nastawiona do „polskiego grajdoła” i marzy o wyjeździe za granicę, gdy tylko stanie się pełnoletnia. Tradycyjną świąteczną atmosferę stara się stworzyć Matka, mimo przepełniających ją lęków przed upływem czasu, starzeniem się i śmiercią.
Ciekawym epizodem podczas wigilijnej kolacji jest prośba Cioci o ustawienie na stole symbolicznego pustego nakrycia dla niespodziewanego gościa i wynikła stąd dyskusja na temat ludzi potrzebujących pomocy. Z ust Cioci padają słowa oddające istotę świąt Bożego Narodzenia:
„To święta o tym, że największa siła we wszechświecie, Bóg, Stwórca świata, planet, galaktyk i kwarków, stał się człowiekiem, małym dzieckiem, bezbronnym niemowlakiem. (…) W tym jest sens. W najmniejszych, prozaicznych rzeczach.”
Przed północą w domu pojawiają się wigilijni kolędnicy, wpuszczeni na wyraźne życzenie Cioci. Turoń, Gwiazdor, Dziecko, Król, Krakowianka, Śmierć, Pasterz, Anioł i Diabeł powitali gospodarzy i zaśpiewali rymowaną historię narodzin Jezusa. W podzięce za dobre przyjęcie Król zaproponował domownikom zakręcić Betlejemską Gwiazdą, która spełnia życzenia skrywane w sercu.
oto zaczynają się dziwy i czary – Gwiazda pokazuje członkom rodziny ich pragnienia i uświadamia zarazem, czego nie doceniają w swoim życiu. Z Manią Turoń rozmawia o roli tradycji, o tym, że ukształtowała ją miłość rodziców. Ojcu Dziecko uświadamia, że prawdziwym bogactwem jest żona, która go kocha, i córka, która go potrzebuje. A te najcenniejsze wartości nie są do kupienia. Żona za sprawą mocy Gwiazdy rozmawia ze Śmiercią, która stara się oswoić jej obawy przed utratą dorastającej córki, chorobą, starzeniem się i śmiercią.
Radzi jej, by zaakceptowała rzeczywistość i uwierzyła w moc miłości.
Bohaterowie byli oszołomieni dziwnymi spotkaniami, które pomogły im poznać siebie i otworzyć się na budowanie nowej rzeczywistości, rzeczywistości w duchu jedności i miłości. Tegoroczne jasełka miały więc głęboki, refleksyjny charakter. Dotykały uniwersalnych i ogólnoludzkich prawd, że Boże Narodzenie to czas szczerego obudzenia w sercu wrażliwości, pokładów życzliwości i empatii, płynących z pamiątki narodzenia Bożej Dzieciny w Betlejem.
Przedstawienie zwieńczyło wykonanie przez aktorów oraz zespól „Fajrant” „Kolędy dla nieobecnych”, co w rzewnej tonacji wzmocniło ideę wspólnotowego przeżywania czasu Bożego Narodzenia.
Na zakończenie uroczystości realizatorzy i Pani Dyrektor złożyli całej społeczności szkolnej piękne życzenia świąteczno-noworoczne.
